آیا مایلید به افکار کسی که کنار
دستتان نشسته است پی ببرید؟ اگر با افراد زیادی مواجهه شده باشیم می توانیم
بسیاری از افراد را حتی از نوع صحبت کردنشان نیز بشناسیم اما این شناخت در
مواجهه حضوری با دانستن بسیاری از حالات اثبات شده در علم روانشناسی
بهترین شناخت را نسبت به دیگران برایمان به ارمغان می اورد. اکنون با توجه
به نکات ارائه شده میتوانید از روی هر یک از حالات زیر افکار آنها را
بخوانید:

خوددار

اگر شخصی دستهایش را پشت کمر خود قفل
کند این امر نشان میدهد که وی خود را بشدت کنترل کرده است . دراین حالت او
سعی دارد خشم یا احساس نا امیدی را از خود دور کند. این فرد در واقع نشان
میدهد که از اعتماد به نفس بسیار بالایی برخوردار است و میتواند در حالات
مختلف بر خشم یا ناامیدی خود غلبه کند . در این حالت بهتر است با این فرد
به آرامی ارتباط برقرار کرد

تدافعی

اگر انگشتان دستها به بازو گره خورده
باشد این حالت نشان دهنده حالت تدافعی در برابر حمله غیر منتظره و ناگهانی
یا بی میلی برای تغییر چهره شخص است. اگر انگشتها مشت شده باشند حالت بی
میلی شدیدتر است در این حالت بهتر است با ارامش با شخص مورد بحث برخورد شود
تا کم کم از حالت تدافعی خود خارج شده و ارتباطی زیبا را شروع کند

متفکر

گره کردن دستها به دسته های صندلی نشان
میدهد که شخص سعی دارد احساس خود را مهار کند اما قفل کردن قوزک پاها به
یکدیگر حالت تدافعی است این حالت شاید بیشتر در مسافران مظطرب هواپیما به
هنگام پرواز و فرود دیده شود.

بسیاری از افراد این حالت را به نوعی
رسیدن به تصمیمی بزرگ میدانند اما روانشناسان بالینی میگویند که حتی اظطراب
نیز نشانه تفکر فرد است

دقیق

وقتی شخص انگشت سبابه خود را روی صورت و
بقیه دستش را بصورت گره کرده در پایین صورتش قرار میدهد یعنی که فرد مورد
نظر بسیار دقیق است. این حالت نشان میدهد که شخص با دقت زیاد به صحبت های
شما گوش میدهد و یک یک کلمات شما را می سنجد و در عین حال در چهره او حالت
انتقادی نیز به چشم میخورد اما این انتقاد جنبه دوستانه دارد و شاید بیشتر
به منظور برقرار یک ارتباط بین دو نفر است

دودلی

انگشتهای گره شده زیر چانه و نگاه خیره
نشان دهنده حالت تردید و دو دلی است . او به صحبت های شما و صحت گفته
هایتان تردید میکند . در این حالت ممکن است آرنج روی میز قرار گرفته باشد
به گفته برخی از روان شناسان نگاه خیره همیشه نشانه دو دلی است چرا که ثابت
قدم و محکم بودن نگاه انسان را نیز مصمم و با اراده می سازد. شاید چون از
نگاه شما تردید و دودلی آشکار است دیگران برای قدم جلو گذاشتن و دوست شدن
با شما ترید دارند

بی گناه

دستهایی که روی سینه قرار گرفته باشند
بهترین نمونه برای حالت بی گناهی و درستکاری است. این حالت به عقیده اکثر
روانشناسان اثر باقیمانده ای از شکل سوگند خوردن است که در آن دست را روی
قلب قرار میدهند. حالت تواضعی که در این عمل وجوددارد میتواند به شما بگوید
که این فرد به رغم آنکه خود به بی گناهیش اذعان دارد ولی نمیداند چگونه
آنرا به اثبات برساند و در عین حال بسیار مایل است تا دوست صمیمی برای بیان
آنچه در قلبش میگذرد داشته باشد

مطمئن

دستهایی که به کمر زده میشود در مردها
نشان دهنده آن است که فرد به آنچه میگوید اعتقاد و اعتماد کامل دارد.
خانمها هنگامی که دست خود را به کمر میزنند نشان میدهند که به آنچه میگویند
اطمینان دارند. اما در هر دو مورد این حالت به ما میگوید که فرد به هر حال
احساس اطمینانی در گفته ها و رفتار خود دارد که میتواند به سادگی این
شرایط را به دیگری نیز منتقل کند

مرموز

دستهای مشت شده در زیر چانه نشان میدهد
که شخص نظریاتش را پنهان میکند و به شما اجازه می دهد تا صحبت خود را تمام
کنید. آنگاه زمانیکه حرفهای شما پایان یافت در کمال آرامش به شما و نظریات
شما حمله میکند. شگرد جالبی است. شخص ابتدا اطمینان شما را جلب میکند و
سپس در نهایت آرامش به شما میگوید که شما و نظریاتتان را قبول ندارد

ظاهر ساز

در این حالت شخص آرام بنظر میرسد اما
این آرامش پیش از توفان است این حالتی است که بیشتر روسا بخود میگیرند تا
خود ر ا بگونه ای به زیر دستان نزدیک کنند و در عین حال جاذبه و جذابیت
آنها نیز کم نشود. ظاهرسازی معمولا از آن دسته حالتهایی است که در بیشتر
افراد دیده میشود ولی نوع آنها با یکدیگر متفاوت است . اما به هر حال حالت
خوبی از یک فرد برای شروع یک ارتباط محسوب نمیشود

مالکیت

قرار دادن پاها روی هر چیز (روی صندلی-
میز-سکو و (...شانه حالت مالکیت است. در یک میز گرد تنها رئیس اجازه دارد
چنین حالتی داشته باشد و از این طریق آرامش خود را نشان دهد. روان شناسان
این حالت را حالت مالکیت میدانند که در نهایت به عقیده فرد مورد نظر به
موفقیت وی در کارها منجر خواهد شد

اعتماد به نفس

تکیه زدن به صندلی درحالتیکه دستها پشت
سر قفل شده نشان دهنده اعتماد به نفس قوی است . اگر شخصی در این حالت صحبت
میکند به گفته های خود اعتماددارد و اگر به صحبت های شما گوش میدهد به خود
زحمت ندهید ا و خود همه ماجرا را میداند.

آیا حس ششم وجد دارد؟

آیا این یک خرافات قدیی نیست ؟

آیا بعضی از انسانها دارای توانایی های
فوق بشری هستند؟

آیا بعضی از انسانها میتوانند چیزهایی
را درک کنند که همه در حالت عادی از آن غافلند؟

این سوالات و سوالات نظیر اینها مقدمه
ای بود برای آنکه دکتر جی بی راین روانشناس1951 تحقیقات خود را بر روی این
بخش از روان انسان آغاز کند و بتواند تکلیف مردم را با گزاشاتی که گاه از
گوشه و کنار دنیا درباره انسانی با توانایی فوق بشری  به گوش میرسد روشن
کند در ابتداب تحقیقات به سراغ انسانهای رفت که این تواناییها را از خود
بروز داده بودند با تحقیقات وآزمایشات کاملا علمی در آزمایشگاه بر روی این
افراد در شرایط صحیح آزمایشگاهی متوجه شد نیروهایی در بعضی از انسانها وجود
دارد که کاملا غیر متعارف بوده و به هیچ عنوان نمیتوان منکر آنها شد

بطور نمونه خانم نی نل کولاگیتا (Ninel
Kulagina) در روسیه بارها در مقابل چشم های افراد و محققان توانسته است به
کمک امواج و انرژی دستهای خود ، از فاصله جعبه های کبریت را جابجا کند و
اشیا را به حرکت در آورد

و یا آزمایشات بسیاری به روی کامنسکی و
نیکلایف در روسیه انجام شده است این افراد دارای قدرت فوق روانی ، توانسته
اند با انرژی و امواج خود لامپی را روشن و خموش کنند و یا فرد مقابل را
دچار گیجی و سردرد نمایند و صدها مورددیگر

      دکتر راین با پایه گذاری شاخه
جدیدی در روانشناسی  به نام  فراروانشناسی (para psychology) محملی برای
مطالعه وشناخت  نیروهای فوق بشری و همچنین تقویت وآموزش این شاخه ازعلم
ایجاد نمود.

این توانایی ها را میتوان در چند
زیرشاخه مختلف جای داد

1-    (telepaty) یا خواندن افکار
دیگران و(telepsyshi) انتقال فکری به مغز دیگران

2-    (clairvoyance)غیبگویی یا روشن
بینی که شخصی میتواند از جایی از دور دست یا گذشته آگاهی بیابد

3-    (precognition)پیشگویی که شخصی
میتواند از اتفاقات آینده خبردار شود .

4-   (psychokinesis) که شخص میتواند
برروی اجسام وموجودت از راه فکر تاثیر بگذارد

   بررسی ها و مطالعات علمی وجود چنین
نیروئی را در انسان تائید کرده است لیکن چه تعددی واقعا می توانند از این
دقت برخوردار باشند ، یا بعبارتی چه افرادی قادر می شوند اشیاء را از فاصله
با قدرت روانی و انرژی خود به حرکت در آورند ، یافته ها بسیار محدود است و
بنظر می رسد این کار نیاز به استعداد و پتانسیل خاصی است که در افراد
بسیار نادری وجود دارد . البته می توان با تمریناتی نظیر هیپنوتیزم
،یوگا،مدیتیشن و تمرکز روی نیروهای درون این توانایی را تقویت نمود اما
اینکه چند نفر موفق به این کار شوند،امکانش محدود است

   یکی از مشکلات تحقیقاتی در این
زمینه وقوع تعداد کم قدرت فوق روانی است. آنچه در سال های اخیر در این
زمینه رخ داده است، مسیر جدیدی است که متا – آنالیز (Meta – Analysis)
نامیده می شود. این راه جدید نتایج بسیار متفاوت حاصل از مطالعات فرا روان
شناختی را جمع آوری نموده و از نظر آماری نتایج قابل توجهی ، از آن استخراج
نموده است

هنگامی که این نتایج جمع آوری شد بطور
شگفت آوری میزان وقوع برخی از توانایی های فوق طبیعی و ESP نشان داده شد

برخی از این نتایج ( آزمون های متا –
آنالیز ) نتیجه تحقیقات در دانشگاه مهندسی پرینستون ( PEAR) (Princeton
Engineeriny Anomalies) روی جنبه های فوق طبیعی است. این آزمایشات
میکروسایکوکنیزیز (Micro-PK) توسط رابرت جان وراجر نلسون انجام شده است اما
قابل ذکر اینکه وقوع حرکت روانی اجسام در افراد نادراست ولی امکان پذیر می
باشد.

حالا اگر احساس میکنید پتانسیل این
استعدادها در شما وجود دارد و میتوانید زودتر از دیگران این استعدادهای
خودرا شکوفا نمائید بد نیست حس ششم خودتان را محک بزنید. تست ESP که در زیر آمده میتواند محک مناسبی برای شناخت این حس در شما باشد:

پرسشنامه ESP                          (سنجش
مقدماتی نیروی خارق العاده شما)

در این پرسشنامه 12
سوال ساده از حس ششم وجود دارد . وقتی با دقت به آنها پاسخ می دهید می
توانید تا حدودی حدس بزنید از چه میزان نیروی خارق العاده و فوق روانی
برخوردارید؟

سوال 1:
وقتی تلفن زنگ می زند؛

الف- گاهی می دانم
یا حس می کنم پشت تلفن چه کسی است.

ب- اغلب حدس می زنم
پشت تلفن چه کسی است.

ج- هرگز حدس نمی زنم
ممکن است چه کسی باشد.

سوال
2: وقتی در سر کار عصبانی یا پریشان می شوم ؛

الف- کارم
را به احتی انجام می دهم و مسئله یا مشکلی پیش نمی آید.

ب- غالبا
متوجه می شوم که دستگاهی عیب و نقصی پیدا کرده است.

ج- همیشه می فهم
دقیقا کدام دستگاه خراب است یاکجای کار میلنگد.

سوال 3 : وقتی در
هنگام رانندگی در یک شهر یا مسیر نا آشنا و غریب راه را گم می کنم ؛

الف- فورا ماشین را نگه می دارم و به نقشه شهر رجوع می
کنم

ب- مسیری را که حدس
می زنم برای حرکت انتخاب می کنم .

ج- بطور غریزی و نا
خود آگاه مسیری را که احساس می کنم در پیش می گیرم و مستقیما به هدف می رسم

سوال 4: من شخصی
هستم که ؛

الف- در یک مهمانی
بسیار پرشور و نشاط و گل وسط مسهمانی هستم.

ب- دوست دارم ابراز
عقیده کنم اما نه چندان افراطی .

ج-  ترجیح می دهم به
مشورت و نظر دیگران عمل کنم

سوال 5: زمانیکه هیچ چیز بر وفق مراد من نیست ؛

الف- عقب نشینی می کنم و افسرده و غمگین می شوم.

ب- نگران و ناراحت
می شوم اما امید دارم

ج- سعی می کنم از
مشکلات دوری جویم و به همه چیز خوش بین باقی بمانم.

سوال 6: موقع بازی
تخته نرد ( یا منچ) که در آن شانس حرف اول را می زند ؛

الف- ضمن آنکه دقت می کنم اما بی خیال هستم.

ب- خود را کاملا خوش
شانس احساس می کنم.

ج- دست
به خطر می زنم ، اهل ریسکم و متوجه می شوم که تاس ، بنا به میل خودم تحت
تاثیر قرار گرفته است.
سوال
7: زمانیکه من برای اولین بار کسی را ملاقات می کنم ؛
الف- فوری شخصیت اورا ارزیابی می کنم

ب- حدس می زنم که
چگونه فردی باشد.

ج- قضاوت و داوری را
به بعد موکول می کنم .

سوال
8: آنطور که من هستم ؛
الف-
فکرم منطقی و نظام مند است.

ب- ایده های تازه و
جدید دارم .

ج- بینهایت خلاق و
هنرمند هستم.
سوال 9: در
ارتباط با تولد بچه جدید و نوزاد ؛
الف- مراقبت از بچه رابه فرد دیگری واگذار می کنم

ب- درست زمانی بیدار
می شوم که نوزاد نیاز به خوردن دارد.

ج- می دانم چه زمانی
کودک سرگشته و ناراحت است و جلوتر می فهمم و عکس ا لعمل نشان میدهم .
سوال 10 : زمانیکه می خوابم ؛
الف- خواب های رنگی ( متنوع) می بینم .

ب- هرگز خواب نمی
بینم .

ج-اغلب خواب من،
واقع ؛ اتفاق می افتد و به حقیقت می پیوندد.

سوال 11: در ارتباط با نیروی خارق
العاده (ESP) ؛
الف-
در ارتباط با وجود نیرو های خارق العاده (ESP) ، دید بازی
دارم.

ب- چنین نیرو هائی
را بعنوان حقیقت محض می پذیرم

ج- فکر می کنم چنین
چیزهائی بی معنی است.
سوال
12 : وقتیکه به توده ای از ابرها در آسمان خیره می شوم؛
الف- ابرها را به شکل صورت هایی می بینم

ب- تصاویر متغییر و
عوض شده می بینم .

ج- فقط ابر می بینم .

پاسخنامه
و نتایج ESP      تست  12 سوالی Craig Hamilton – parker

برای جواب اول
3امتیاز ، جواب دوم 2 امتیاز ، جواب سوم 1 امتیاز

نمره 12 تا 20 :
ضعیف :شما را طولانی در پیش دارید و ذهن تان به اندازه یک
شالی برنج از نیروی ESP برخوردار است .

نمره 20تا 28 : متوسط:  بد
نیست . شما احتما لا دارای نیروی ESP هستید.

نمره 28 تا 36 : عالی

یکی از مهمترین رازهای
رسیدن به آن جذابیت است و قبل از هر چیز باید بدانیم که جذابیت چیزی غیر از
زیبایی است‌.

شخص می‌تواند صورت زیبایی
نداشته باشد اما بسیار جذاب باشد و هم چنین می‌تواند بسیار زیبا باشد اما
اصلاً جذابیت نداشته باشد. جذابیت و گیرایی یک ویژگی کاملاً اکتسابی است و
به راحتی می‌توانیم صاحب آن باشیم‌:

ظاهری آراسته داشته باشید.

تمیز و مرتب باشید، هماهنگی و پاکیزگی شما، ناخودآگاه شما
را جذاب می‌کند. بعضی از افراد براساس تصوری اشتباه برای جذاب شدن به زحمت
زیادی می‌افتند و خود را به شکل‌های عجیب و غریبی درست می‌کنند.

مهمترین
مسئله این است که مرتب و هماهنگ و در عین حال ساده باشید. نامرتب بودن حتی
حرفهای قشنگ‌، مثبت و تأثیرگذار شما را ضایع می‌کند. فرزندی که همیشه پدر و
مادر خود را آراسته و با ظاهری مرتب می‌بیند، ظاهر آراسته فردِ ناآشنا او
را نمی‌فریبد. چون ممکن است جذب ظاهر آراسته کسی شوند که تأثیر منفی او از
اثرات مثبتش به مراتب بیشتر باشد.

بیشتر سکوت کنید:

غالباً افراد به اشتباه برای این که جذاب‌تر
شوند، بیشتر شلوغ می‌کنند و به خطا می‌روند. سکوت‌، یک تأثیر ذهنی و روانی
بسیار قوی می‌گذارد. در سکوت‌، فرد پیرامون خود خلاء ایجاد
می‌کند و هر خلایی‌، جذب را سبب می‌شود. آنها که بیشتر صحبت می‌کنند و کمتر می‌شنوند از جذابیت خود
می‌کاهند، حال آن که سکوت و گوش دادن بیشتر به واقع شما را عاقل‌تر و قابل
اطمینان‌تر معرفی می‌کند و این زمینه‌ای مساعد برای صمیمیت بیشتر است‌.
سکوتی سرشار از اعتماد به نفس سرچشمه صمیمیت است‌.

زیاد شوخی نکنید اما بسیار تبسم کنید:

شوخی فراوان از انرژی ذهنی و جذابیت شما می‌کاهد
چرا که شوخی فراوان به تدریج مرزهای لازم بین افراد را از بین می‌برد.
متبسم باشید که تبسم به چهره شما جذابیتی عمیق و ژرف می‌بخشد. در تبسم‌،
سنگینی و متانت و جذابیت است‌.

آسان بود، این طور نیست‌؟ فکر می‌کنم شما هم
می‌توانید یکی از جذاب‌ترین و ماندگارترین‌ها باشید. معطل نشوید دست به کار
شوید.

با سپاس از توجه شما

اون شب وقتی به
خونه رسیدم دیدم همسرم مشغول آماده کردن شام است, دستشو گرفتم و گفتم: باید
راجع به یک موضوعی باهات صحبت کنم. اون هم آروم نشست و منتظر شنیدن حرف
های من شد. دوباره سایه رنجش و غم رو توی چشماش دیدم. اصلا نمی دونستم چه
طوری باید بهش بگم, انگار دهنم باز نمی شد.

هرطور بود باید بهش می
گفتم و راجع به چیزی که ذهنم رو مشغول کرده بود, باهاش صحبت می کردم. موضوع
اصلی این بود که من می خواستم از اون جدا بشم. بالاخره هرطور که بود موضوع
رو پیش کشیدم, از من پرسید چرا؟!

اما وقتی از جواب دادن طفره رفتم
خشمگین شد و در حالی که از اتاق غذاخوری خارج می شد فریاد می زد: تو مرد
نیستی

اون شب دیگه هیچ صحبتی
نکردیم و اون دایم گریه می کرد و مثل باران اشک می ریخت, می دونستم که می
خواست بدونه که چه بلایی بر سر عشق مون اومده و چرا؟

اما به سختی
می تونستم جواب قانع کننده ای براش پیدا کنم, چرا که من دلباخته یک دختر
جوان به اسم"دوی" شده بودم و دیگه نسبت به همسرم احساسی نداشتم.

من
و اون مدت ها بود که با هم غریبه شده بودیم من فقط نسبت به اون احساس ترحم
داشتم. بالاخره با احساس گناه فراوان موافقت نامه طلاق رو گرفتم, خونه, سی
درصد شرکت و ماشین رو به اون دادم. اما اون یک نگاه به برگه ها کرد و بعد
همه رو پاره کرد.

زنی که بیش از ده  سال باهاش زندگی کرده بودم
تبدیل به یک غریبه شده بود و من واقعا متاسف بودم و می دونستم که اون ده
 سال از عمرش رو برای من تلف کرده و تمام انرژی و جوانی اش رو صرف من و
زندگی با من کرده, اما دیگه خیلی دیر شده بود و من عاشق شده بودم.

بالاخره
اون با صدای بلند شروع به گریه کرد, چیزی که انتظارش رو داشتم. به نظر من
این گریه یک تخلیه هیجانی بود.بلاخره مسئله طلاق کم کم داشت براش جا می
افتاد. فردای اون روز خیلی دیر به خونه اومدم و دیدم که یک نامه روی میز
گذاشته! به اون توجهی نکردم و رفتم توی رختخواب و به خواب عمیقی فرو رفتم.
وقتی بیدار شدم دیدم اون نامه هنوز هم همون جاست, وقتی اون رو خوندم دیدم
شرایط طلاق رو نوشته. اون هیچ چیز از من نمی خواست به جز این که در این مدت
یک ماه که از طلاق ما باقی مونده بهش توجه کنم.

اون درخواست کرده
بودکه در این مدت یک ماه تا جایی که ممکنه هر دومون به صورت عادی کنار هم
زندگی کنیم, دلیلش هم ساده و قابل قبول بود: پسرمون در ماه آینده امتحان
مهمی داشت و همسرم نمی خواست که جدایی ما پسرمون رو دچار مشکل بکنه!

این
مسئله برای من قابل قبول بود, اما اون یک درخواست دیگه هم داشت: از من
خواسته بود که بیاد بیارم که روز عروسی مون من اون رو روی دست هام گرفته
بودم و به خانه اوردم. و درخواست کرده بود که در یک ماه باقی مونده از
زندگی مشترکمون هر روز صبح اون رو از اتاق خواب تا دم در به همون صورت روی
دست هام بگیرمو راه ببرم.

خیلی درخواست عجیبی بود, با خودم فکر
کردم حتما داره دیونه می شه.

اما برای این که
اخرین درخواستش رو رد نکرده باشم موافقت کردم.

وقتی این درخواست
عجیب و غریب رو برای "دوی"تعریف کردم اون با صدای بلند خندید گفت:
 به
هر باید با مسئله طلاق روبرو می شد, مهم نیست داره چه حقه ای به کار می
بره..

مدت ها بود که من و
همسرم هیچ تماسی با هم نداشتیم تا روزی که طبق شرایط طلاق که همسرم تعین
کرده بود من اون رو بلند کردم و در میان دست هام گرفتم.
هر دومون مثل
آدم های دست و پاچلفتی رفتار می کردیم و معذب بودیم..
پسرمون پشت ما راه
می رفت و دست می زد و می گفت: بابا مامان رو تو بغل گرفته راه می بره.

جملات
پسرم دردی رو در وجودم زنده می کرد, از اتاق خواب تا اتاق نشیمن و از اون
جا تا در ورودی حدود ده متر مسافت رو طی کردیم.. اون چشم هاشو بست و به
آرومی گفت: راجع به طلاق تا روز آخر به پسرمون هیچی نگو!

نمی دونم
یک دفعه چرا این قدر دلم گرفت و احساس غم کردم.. بالاخره دم در اون رو زمین
گذاشتم, رفت و سوار اتوبوس شد و به طرف محل کارش رفت, من هم تنها سوار
ماشین شدم و به سمت شرکت حرکت کردم.

روز دوم هر دومون کمی راحت تر
شده بودیم, می تونستم بوی عطرشو اسشمام کنم. عطری که مدتها بود از یادم
رفته بود. با خودم فکر کردم من مدتهاست که به همسرم به حد کافی توجه نکرده
بودم. انگار سالهاست که ندیدمش, من از اون مراقبت نکرده بودم.

متوجه
شدم که آثار گذر زمان بر چهره اش نشسته, چندتا چروک کوچک گوشه چماش نشسته
بود,لابه لای موهاش چند تا تار خاکستری ظاهر شده بود!
برای لحظه ای با
خودم فکر کردم: خدایا من با او چه کار کردم؟!

روز چهارم وقتی اون رو
روی دست هام گرفتم حس نزدیکی و صمیمیت رو دوباره احساس کردم. 

این
زن, زنی بود که ده  سال از عمر و زندگی اش رو با من سهیم شده بود.

روز
پنجم و ششم احساس کردم, صیمیت داره بیشتر وبیشتر می شه, انگار دوباره این
حس زنده شده و دوباره داره شاخ و برگ می گیره.

 من راجع به این
موضوع به "دوی" هیچی نگفتم. هر روز که می گذشت برام آسون تر و راحت تر می
شد که همسرم رو روی دست هام حمل کنم و راه ببرم, با خودم گفتم حتما عظله
هام قوی تر شده. همسرم هر روز با دقت لباسش رو انتخاب می کرد. یک روز در
حالی که چند دست لباس رو در دست گرفته بود احساس کرد که هیچ کدوم مناسب و
اندازه نیستند.با صدای آروم گفت: لباسهام همگی گشاد شدند. 
و من ناگهان
متوجه شدم که اون توی این مدت چه قدر لاغر و نحیف شده و به همین خاطر بود
که من اون رو راحت حمل می کردم, انگار وجودش داشت ذره ذره آب می شد. گویی
ضربه ای به من وارد شد, ضربه ای که تا عمق وجودم رو لرزوند. توی این مدت
کوتاه اون چقدر درد و رنج رو تحمل کرده بود, انگار جسم و قلبش ذره ذره آب
می شد. ناخوداگاه بلند شدم و سرش رو نوازش کردم.. پسرم این منظره که پدرش ,
مادرش رو در اغوش بگیره و راه ببره تبدیل به یک جزئ شیرین زندگی اش شده
بود. 
همسرم به پسرم اشاره کرد که بیاد جلو و به نرمی و با تمام احساس
اون رو در آغوش فشرد.

من روم رو برگردوندم, ترسیدم نکنه که در
روزهای آخر تصمیم رو عوض کنم. بعد اون رو در آغوش گرفتم و حرکت کردم. همون
مسیر هر روز, از اتاق خواب تا اتاق نشیمن و در ورودی.دستهای اون دور گردن
من حلقه شده بود و من به نرمی اون رو حمل می کردم,

درست مثل اولین
روز ازدواج مون. روز آخر وقتی اون رو در اغوش گرفتم به سختی می تونستم قدم
های آخر رو بردارم.

 انگار ته دلم یک چیزی می گفت: ای کاش این مسیر
هیچ وقت تموم نمی شد. پسرمون رفته بود مدرسه, من در حالی که همسرم در اغوشم
بود با خودم گفتم:
 من در تمام این سالها هیچ وقت به فقدان صمیمیت و
نزدیکی در زندگی مون توجه نکرده بودم.

اون روز به سرعت به
طرف محل کارم رانندگی کردم, وقتی رسیدم بدون این که در ماشین رو قفل کنم
ماشین رو رها کردم, نمی خواستم حتی یک لحظه در تصمیمی که گرفتم, تردید کنم.



"دوی" در رو باز کرد, و من بهش گفتم که متاسفم, من نمی خوام
از همسرم جدا بشم!

اون حیرت زده به من نگاه می کرد, به پیشانیم دست
زد و گفت: ببینم فکر نمی کنی تب داشته باشی؟
من دستشو کنار زدم و گفتم:
نه! متاسفم, من جدایی رو نمی خوام, این منم که نمی خوام از همسرم جدا بشم.


به هیچ وجه نمی خوام اون رو از دست بدم.

 زندگی مشترک من
خسته کننده شده بود, چون نه من و نه اون تا یک ماه گذشته هیچ کدوم ارزش
جزییات و نکات ظریف رو در زندگی مشترکمون نمی دونستیم.
زندگی مشترکمون
خسته کننده شده بود


نه به خاطر این که عاشق هم نبودیم بلکه به
این خاطر که اون رو از یاد برده بودیم.

من حالا متوجه شدم که از
همون روز اول ازدواج مون که همسرم رو در آغوش گرفتم و پا به خانه گذاشتم
موظفم که تا لحظه مرگ همون طور اون رو در آغوش حمایت خودم داشته باشم.
"دوی" انگار تازه از خواب بیدار شده باشه در حالی که فریاد می زد در رو
محکم کوبید و رفت. 

من از پله ها پایین
اومدم سوار ماشین شدم و به گل فروشی رفتم. 
یک سبد گل زیبا و معطر برای
همسرم سفارش دادم. 
دختر گل فروش پرسید: چه متنی روی سبد گل تون می
نویسید؟
و من در حالی که لبخند می زدم نوشتم :  

از امروز صبح, تو رو در
آغوش مهرم می گیرم و حمل می کنم, تو روبا پاهای عشق راه می برم, تا زمانی
که مرگ, ما دو نفر رو از هم جدا کنه.

************
********* ********* ********* **

جزئیات ظریفی توی
زندگی ما هست که از اهمیت فوق العلاده ای برخورداره, مسائل و نکاتی که برای
تداوم و یک رابطه, مهم و ارزشمندند.

این مسایل خانه مجلل, پول,
ماشین و مسایلی از این قبیل نیست.

 این ها هیچ کدوم به تنهایی و به
خودی خود شادی افرین نیستند.

پس در زندگی سعی کنید:

زمانی رو
صرف پیدا کردن شیرینی ها و لذت های ساده زندگی تون کنید.

چیزهایی
رو که از یاد بردید, یادآوری و تکرار کنید و هر کاری رو که باعث ایجاد حس
صمیمیت و نزدیکی بیشتر و بیشتر بین شما و همسرتون می شه, انجام بدید..

زندگی
خود به خود دوام پیدا نمی کنه.

این شما هستید که باید باعث تداوم
زندگی تون بشید.

اگر این داستان
رو برای فرد دیگه ای نقل نکنید هیچ انفاق نمی افته, اما یادتون باشه که
اگه این کار رو بکنید شاید یک زندگی رو نجات
بدید .