داستان مردی که جهنم را خرید!

در قرون وسطا کشیشان بهشت را
به مردم می‌فروختند و مردم نادان هم با پرداخت هر مقدار پولی قسمتی از بهشت
را از آن خود می‌کردند...

در
قرون وسطا کشیشان بهشت را به مردم می‌فروختند و مردم نادان هم با پرداخت
هر مقدار پولی قسمتی از بهشت را از آن خود می‌کردند.
فرد دانایی که از این نادانی مردم رنج می‌برد دست به
هر عملی زد نتوانست مردم را از انجام این کار احمقانه باز دارد تا اینکه
فکری به سرش زد...
به کلیسا رفت و به کشیش مسئول فروش بهشت گفت:قیمت
جهنم چقدره؟کشیش تعجب کرد و گفت: جهنم؟!مرد دانا گفت: بله جهنم. کشیش بدون
هیچ فکری گفت: ? سکه مرد سراسیمه مبلغ را پرداخت کرد و گفت: لطفا سند جهنم
را هم بدهید.کشیش روی کاغذ پاره ای نوشت: سند جهنم مرد با خوشحالی آن را
گرفت از کلیسا خارج شد.
به میدان شهر رفت و فریاد زد: من تمام جهنم رو
خریدم این هم سند آن است. دیگر لازم نیست
بهشت
را بخرید چون من هیچ کس را داخل جهنم راه نمی‌دهم...!



<>

داستان عاشقانه و غم انگیز قرار!

detailmainborder" width="100%">

قرار!" title="داستان عاشقانه و غم انگیز قرار!" src="http://www.seemorgh.com/DesktopModules/iContent2/Files/59908.jpg" width="225" height="150">

صدا پاشنه‌ی چکمه‌هاش را می‌شنیدم. می‌دوید صِدام می‌کرد. آن‌طرفِ خیابان، ایستادم جلو ماشین...

نشسته بودم رو نیم‌کتِ پارک، کلاغ‌ها را می‌شمردم تا بیاید. سنگ می‌انداختم بهشان. می‌پریدند، دورتر می‌نشستند. کمی بعد دوباره برمی‌گشتند، جلوم رژه می‌رفتند. ساعت از وقتِ قرار گذشت. نیامد. نگران، کلافه، عصبی‌ شدم. شاخه‌گلی که دستم بود سَرْ خَم کرده داشت می‌پژمرد. طاقتم طاق شد. از جام بلند شدم ناراحتیم را خالی کردم سرِ کلاغ‌ها. گل را هم انداختم زمین، پاسارَش کردم. گَند زدم بهش. گل‌برگ‌هاش کَنده، پخش، لهیده شد. بعد، یقه‌ی پالتوم را دادم بالا، دست‌هام را کردم تو جیب‌هاش، راهم را کشیدم رفتم. نرسیده به درِ پارک، صِداش از پشتِ سر آمد. صدای تندِ قدم‌هاش و صِدای نَفَس نَفَس‌هاش هم. برنگشتم به‌ رووش. حتی برای دعوا، مُرافعه، قهر. از در خارج شدم. خیابان را به دو گذشتم. هنوز داشت پُشتم می‌آمد. صدا پاشنه‌ی چکمه‌هاش را می‌شنیدم. می‌دوید صِدام می‌کرد. آن‌طرفِ خیابان، ایستادم جلو ماشین. هنوز پُشتَ‌م بِش بود. کلید انداختَ‌م در را باز کنم، بنشینم، بروم. برای همیشه. باز کرده نکرده، صدای بووق - ترمزی شدید و فریاد - ناله‌ای کوتاه ریخت تو گوش‌هام - تو جانم. تندی برگشتم. دیدمش. پخشِ خیابان شده بود. به‌روو افتاده بود جلو ماشینی که بِش زده بود و راننده‌ش هم داشت توو سرِ خودش می‌زد. سرش خورده بود روو آسفالت، پُکیده بود و خون، راه کشیده بود می‌رفت سمتِ جوویِ کنارِ خیابان. ترس‌خورده - هول دویدم طرفش. بالا سرش ایستادم. مبهوت. گیج. مَنگ. هاج و واج نِگاش کردم. توو دستِ چپش بسته‌ی کوچکی بود. کادو پیچ. محکم چسبیده بودش. نِگام رفت ماند روو آستینِ مانتوش که بالا شده، ساعتَ‌ش پیدا بود. چهار و پنج دقیقه. نگام برگشت ساعتِ خودم را سُکید. چهار و چهل و پنج دقیقه! گیجْ - درب و داغانْ نِگا ساعتِ راننده‌ی بخت برگشته کردم. عدلْ چهار و پنج دقیقه بود!!

<>

دیکته

 

از برنارد شاو پرسیدند : از کی احساس
کردی پیر شدی ؟ گفت : از وقتی به یک خانوم چشمک زدم بعد آن خانوم از من
پرسید : آشغالی رفته تو چشمتون ؟

 --------------------------------------------------------------------------------------------

دکتر شریعتی :

« کلاس پنجم که بودم پسر درشت هیکلی در
ته کلاس ما می نشست که برای من مظهر تمام چیزهای چندش آور بود ، آن هم به
سه دلیل ؛ اول آنکه کچل بود، دوم اینکه سیگار می کشید و سوم - که از همه
تهوع آورتر بود- اینکه در آن سن و سال، زن داشت. !... 

چند سالی گذشت یک روز که با همسرم از
خیابان می گذشتیم ،آن پسر قوی هیکل ته کلاس را دیدم در حالیکه خودم زن
داشتم ،سیگار می کشیدم و کچل شده بودم . »

--------------------------------------------------------------------------------------------

دیکته

بنویس بابا مثل
هر شب نان ندارد

                                                  
سارا به سین سفره مان ایمان ندارد

بعد از همان
تصمیم کبری ابرها هم

                                                      یا سیل می بارد و یا باران ندارد

بابا انارو سیب
و نان را می نویسد

                                                      حتی برای خواندنش دندان ندارد

انگار بابا
همکلاس اولی هاست

                                                     هی می نویسد این ندارد آن ندارد

بنویس کی آن
مرد در باران میاید

                                                       
این انتظار خیسمان پایان ندارد

ایمان برادر
گوش کن نقطه سر خط

                                                   
بنویس بابا مثل هر شب نان ندارد

 

                                   غلامعلی شکوهیان

 

بازم میگم نظر فراموش نشه !!!


<>

داستان کوتاه مارمولک

شخصی مشغول تخریب دیوار قدیمی خانه اش
بود تا آنرا نوسازی کند. توضیح اینکه منازل ژاپنی بنابر شرایط محیطی دارای
فضایی خالی بین دیوارهای چوبی هستند.

این شخص در حین خراب کردن
دیوار در بین آن مارمولکی را دید که میخی از بیرون به پایش فرو رفته بود.

دلش
سوخت و یک لحظه کنجکاو شد. وقتی میخ را بررسی کرد خیلی تعجب کرد ! این میخ
چهار سال پیش، هنگام ساختن خانه کوبیده شده بود !

اما براستی چه
اتفاقی افتاده بود ؟ که در یک قسمت تاریک آنهم بدون کوچکترین حرکت، یک
مارمولک توانسته بمدت چهار سال در چنین موقعیتی زنده مانده !

چنین
چیزی امکان ندارد و غیر قابل تصور است. متحیر از این مساله کارش را تعطیل و
مارمولک را مشاهده کرد.

در این مدت چکار می کرده ؟ چگونه و چی می
خورده ؟

همانطور که به مارمولک نگاه می کرد یکدفعه مارمولکی دیگر،
با غذایی در دهانش ظاهر شد !

مرد شدیدا منقلب شد ! چهار سال مراقبت. و
این است عشق ! یک موجود کوچک با عشقی بزرگ !

 

من با نظراتون جون میگیرم . بهم جون بدید
!

<>

فوتبالیست کوچولو

<>

داستان کوتاه بیسکوئیت

<>

داستان کوتاه شانس

من خیلی خوشحال بودم !
من
و نامزدم قرار ازدواجمون رو گذاشته بودیم. والدینم خیلی کمکم کردند،
دوستانم خیلی تشویقم کردند و نامزدم هم دختر فوق العاده ای بود
فقط یه
چیز من رو یه کم نگران می کرد و اون هم خواهر نامزدم بود…!
اون دختر
باحال، زیبا و جذابی بود که گاهی اوقات بی پروا با من شوخی های ناجوری می
کرد و باعث می شد که من احساس راحتی نداشته باشم
یه روز خواهر نامزدم با
من تماس گرفت و از من خواست که برم خونه شون برای انتخاب مدعوین عروسی !
سوار
ماشینم شدم و وقتی رفتم اونجا اون تنها بود و بلافاصله رک و راست به من
گفت :
اگه همین الان ??? دلار به من بدی بعدش حاضرم با تو …………….!
من
شوکه شده بودم و نمی تونستم حرف بزنم
اون گفت: من میرم توی اتاق خواب و
اگه تو مایل به این کار هستی بیا پیشم
وقتی که داشت از پله ها بالا می
رفت من بهش خیره شده بودم و بعد از رفتنش چند دقیقه ایستادم و بعد به طرف
در ساختمون برگشتم و از خونه خارج شدم…!
یهو با چهره نامزدم و چشمهای
اشک آلود پدر نامزدم مواجه شدم!!!
پدر نامزدم من رو در آغوش گرفت و گفت:
تو از امتحان ما موفق بیرون اومدی…!
ما خیلی خوشحالیم که چنین دامادی
داریم و هیچکس رو بهتر از تو نمی تونستیم برای دخترمون پیدا کنیم. به
خانوادهء ما خوش اومدی !!!

نتیجه اخلاقی :
همیشه سعی کنید کیف پولتون رو توی ماشینتون جا بذارید شاید براتون شانس
بیاره !

<>